การต่อต้านการเลือกปฏิบัติและการต่อต้านการล่วงละเมิด

มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม มีนโยบายกำหนดจรรยาบรรณข้าราชการสังกัดมหาวิทยาลัย ราชภัฏพิบูลสงคราม โดยมติสภามหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม ในคราวประชุมครั้งที่ 35(1/2551) เมื่อวันที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2551 และในคราวประชุมครั้งที่ 36(2/2551) เมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 จึงกำหนดข้อบังคับมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม ว่าด้วย จรรยาบรรณข้าราชการสังกัดมหาวิทยาลัย  ราชภัฏพิบูลสงคราม พ.ศ. 2551  โดยในส่วนของการต่อต้านการเลือกปฏิบัติจะปรากฏอยู่ในหมวดที่ 1 วัตถุประสงค์และหลักการกำหนดจรรยาบรรณ ซึ่งกำหนด “หลักการกำหนดจรรยาบรรณในการทำงานและการประกอบอาชีพ ตามข้อ 7 (4) ปฏิบัติหน้าที่โดยไม่เลือกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม” ย่อมแสดงให้เห็นว่ามหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามให้ความสำคัญกับการไม่เลือกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2551 และในปัจจุบันข้อบังคับดังกล่าวยังมีผลใช้บังคับอยู่

          ส่วนการต่อต้านการล่วงละเมิด จะปรากฏอยู่ในหมวดที่ 1 วัตถุประสงค์และหลักการกำหนดจรรยาบรรณหมวดที่ 2 จรรยาบรรณและการรักษาจรรยาบรรณ ส่วนที่ 3 จรรยาบรรณต่อนักศึกษา ผู้รับบริการ ประชาชน และสังคม  ตามข้อ 28 วรรคหนึ่ง ซึ่งกำหนดให้ “ข้าราชการพึงรักษาความสัมพันธ์กับนักศึกษา ผู้รับบริการและประชาชน” ย่อมแสดงให้เห็นว่ามหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเน้นย้ำถึงการรักษาสัมพันธ์  ที่ดีระหว่างบุคลากรและนักศึกษา ผู้รับบริการหรือประชาชน โดยเฉพาะในส่วนของการล่วงละเมิดทางเพศ ตามข้อ 28 วรรคสอง ซึ่งกำหนดให้ “การล่วงละเมิดทางเพศหรือมีความสัมพันธ์กับนักศึกษา ผู้รับบริการและประชาชนซึ่งมิใช่คู่สมรสของตน เป็นการกระทำผิดจรรยาบรรณอย่างร้ายแรงและถือเป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง” ย่อมแสดงให้เห็นว่ามหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามให้ความสำคัญกับการต่อต้านการล่วงละเมิด โดยเฉพาะการล่วงละเมิดทางเพศอย่างมาก